Ég er ekki hætt...

...en ég hef haft mikið að gera.  Jólasísonið í fullum gangi í vinnunni og maður kemur heim og missir meðvitund í lok dags.  Ég hef ekki þorað að mæla blóðþrýstinginn síðustu viku en er uppálagt að mæta hjá heimilislæknunni í eftirlit á næstunni.  Var reyndar orðin ágæt en sjáum til.  Afrekaði að fá magapest í byrjun viku og vottar enn fyrir ógleði núna nokkrum dögum síðar.  Myndi það kallast hálfvelgja?

Var að fá þær fréttir að ný frænka hefði bæst í heiminn í Kanada hjá þeim Jóni og Nicole.  Sendi árnaðaróskir vestur um haf og ég þori varla að hugsa um hvað ég er orðin margföld ömmu og afasystir.

Og ekki er ég neitt sérstaklega dugleg hér heima fyrir í dag verð ég að viðurkenna.  Ekki búin að baka sautján sortir eða gera neitt sem virðulegar húsmæður gera.  Og kallskrattinn ætlar að yfirgefa mig á morgun til að fara í vinnuna.  Kannski get ég gert eitthvað "myndarlegt" á meðan.

Þó ekki víst.

Athugasemdir

[Björn Friðgeir (IP-tala skráð) 8.12.2007 kl. 20:41]

Veit ekki hvort það er huggun, en sumir eru orðnir langafabræður...

[Þórdís Guðmundsdóttir, 9.12.2007 kl. 13:35]

Ótugtarskapur er þetta í ættingjum okkar, við sem erum enn svo ung!

[Garún (IP-tala skráð) 10.12.2007 kl. 22:34]

Það borðar enginn sautján sortir um jólin. Þær sem eru svo klikkaðir að baka svona margar sortir sitja uppi með afganga um páska og þurfa að grímuklæða jólasmákökurnar sem páskasmákökur. Ég myndi því ekki hafa nokkrar áhyggjur af því hvort að skápar séu fullir af sautján sortum eða ekki. Jólin koma hvort sem er og maður getur alveg haldið jól þó svo að ekki sé búið að taka til í öllum skúmaskotum. Maður á bara að hafa sína hentisemi og passa sig á að jólastressið éti mann ekki upp.

Kveðja,

Garún