Sunnudagsletiblogg

Ég ætlaði að halda áfram með seinni partinn af ferðasögunni um helgina en ákvað að fresta því um smátíma.  Við erum að reyna að hafa hægt um okkur á meðan Valgerður les fyrir prófin og tókum duglegan verslunarleiðangur í dag.  Dingluðum okkur í búðum og keyptum óþarfa í þrjá og hálfan tíma!  Annars er pestin á undanhaldi og ferðaþreytan að minnka.  Svona fyrir utan lúrinn sem ég stal mér áðan! 

Hulda er í banastuði þessa dagana, kjaftar á henni hver tuska og framtakssöm í meira lagi.  Gengur vel að halda svefnrútínu og vaknar hress á morgnana.  Guðbrandur er kringlóttur og mér skilst að hann hafi verið duglegur að telja pössunarpíunum trú um að hann væri afar svangur, alltaf og ávallt og núna nær hann varla aftur á bak að þrífa sig af því belgurinn er svo stór.  Valgerði blöskraði ástandið á honum um daginn og setti hann í bað og ótrúlegt en satt, hún komst upp með það!  Kötturinn lét þetta yfir sig ganga og það eina sem hann mun hafa gert er að væla svolítið!  Síðast þegar ég reyndi að baða kött var þegar Svarti Pétur heitinn hafði skriðið undir bíl og var með olíu í feldinum.  Ég var rækilega blóðrisa eftir þá rimmu og kötturinn hataði mig örugglega í hálfan dag!  En ég náði þó að þrífa dýrið.  Hulda tók svo að sér að passa upp á kisu sína og krafðist þess að það væri keyptur harðfiskur handa kisu í búðinni áðan.  Guðbrandur trúir örugglega ekki hver er velgjörðarmaður hans í dag!

Athugasemdir

[Þórdís Guðmundsdóttir, 5.5.2008 kl. 00:09]

Brandur kallinn á afar náðugt líf. Og helst vill hann ekki fara út nema dyrnar séu opnar á meðan hann spókar sig úti.  Annars er allt ómögulegt!

[Hulda Katrín (IP-tala skráð) 5.5.2008 kl. 19:30]

Já hann Guðbrandur er algjör sjarmör, hann náði að bræða Helgu með sínum "hvolpa" augum.